کد مطلب:37748 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:19

گنجینه پرسمان » اهل بيت

شيعيان گناه كاري كه گناهان زياد دارند، در جهنم هميشه خواهند بود؟

جهنمياني كه كافر نيستند، بعد از تحمل كيفر، از جهنم نجات مييابند و به بهشت وارد ميشوند، ولي كفار و كساني كه منكر خدا هستند و معاند هم هستند، در جهنم مخلّدند.

حضرت موسي بن جعفر عليهالسلام فرمود: خدا در آتش جز اهل كفر و انكار را مخلد نميسازد.

توحيد صدوق، باب 36، حديث 6، ص 407.

مرحوم صدارلمتألهين در اينباره ميفرمايد:گوهر انساني براساس توحيد آفريده شد، و اين مسئله است كه هرگز نابود نميگردد. چيزي كه هست گناهان و لغزشها يك سلسله حالات پست و غير مناسبي است كه روي اين گوهر را ميپوشاند، ولي آن گاه كه وارد دوزخ ميگردد، به تدريج اين پوششها و حجابها از بين ميرود و انسان به فطرت خود باز ميگردد. در اين صورت از دوزخ رهايي يافته و با فطرت پاك وارد بهشت ميگردد. جعفر سبحاني، منشور جاويد، ج 9، ص 402؛ اسفار، ج 9، ص 347 - 351.

البته در بعضي از آيات، در مورد برخي گناهان مانند كشتن انساني بي گناه، كلمه مخلد و خلود در آتش دوزخ به كار رفته است كه بيشتر مفسران اين كلمه را در اين موارد (غير از كفر به معناي زمان طولاني معنا كردهاند آ نه هميشگي. مخلد و هميشگي نبودن گناه كاران در جهنم نبايد چراغ سبزي براي آنان حساب شود، زيرا اوّلاً مدت عذاب معلوم نيست و ثانياً شدت عذاب آخرت به حدي است كه حتي يك لحظهاش هم غير قابل تحمل است. قرآن كريم در مورد سختي عذاب جهنم ميفرمايد: همان روز (قيامت، كه آسمان همچون فلز گداخته ميشود، و كوهها مانند پشم رنگين متلاشي خواهد شد، و هيچ دوست صميمي سراغ دوستش را نميگيرد. آنها را نشانشان ميدهند (ولي هر كس گرفتار كار خويش است) چنان است كه گنهكار دوست ميدارد فرزندان خود را، همسر، برادران، قبيله و فاميلش كه هميشه از او حمايت ميكردند، و همه مردم روي زمين را فدا كند تا مايه نجاتش گردند، اما هرگز چنين نيست (كه با اينها بتوان نجات يافت). آري شعلهاي سوزان آتش است.، دست و پا و پوست سرا را ميكند و ميبرد.

معاد ج (70) آيه 9 - 16.